Hayatım boyunca, kitap okuma tutkum “hiçbir şey yapmama sanatını” beceremememe sebep oldu diyebilirim. Zira ne zaman boş vaktim olsa, elim hemen bir kitaba uzanırdı. Trafikte kaldığımda ya da birini beklerken de bu durum değişmezdi çünkü çantamda bekleyen bir kitabım mutlaka olurdu. Aslında hala var. Ama değişen şey şu ki; artık beklerken o kitaba sarılmıyorum. Duruyorum. Etrafıma bakıyorum. Derin nefes alıyorum. Bir şey yapmamanın tadını çıkarıyorum.

O an başka bir şey yapıyor olmanız gerektiğini düşünmeden, sadece durarak kendinize büyük bir fayda sağladığınızı hissettiğinizde anlayın ki hiçbir şey yapmama sanatında usta olmuşsunuz!

Begüm