Çocukluğunuzdan Mesaj Var


Hayır hayır, içinizdeki çocuktan bahsetmeyeceğim, rahat olun! Geçenlerde okuduğum bir yazıdaki harika sorudan ve bana düşündürdüklerinden bahsedeceğim sadece: ‘’Bugünkü siz hakkında doğru olan ama 8 yaşındaki sizi ağlatacak şey nedir?’’ Çocuk siz, yetişkin sizi görebilseydi nelerden vazgeçtiğiniz, çok sevdiğiniz halde neleri geri plana ittiğiniz için üzülürdü en çok?

Hayatın amacı sürekli 8 yaş istek ve kaprisleriyle yaşamak olmasa gerek. Eğer öyle olsaydı en başta beynimizin, bedenimizin gelişmesine, becerilerimizin artmasına ve çeşitlenmesine gerek kalmazdı. Ama hepimiz bir noktada 8 yaşındaydık ve bir şeyleri yapmaktan müthiş keyif alıyorduk. Benim için paten kaymak, kitap okumak ve ilginç hikayeler dinlemek altın değerindeydi mesela. İyilerin sonunda mutlaka kazandığı çizgi filmlerin geçerliliğini de alttan alta sorgulamaya başlamıştım. Bir kere de beklenmedik bir şeyler olsun istiyordum sanırım. Şaşırtılmak istiyordum. Hareket istiyordum. Yaratıcılık istiyordum.

Bir çocuğun bunları başkalarından talep etmesi doğaldır belki. Ama bana öyle geliyor ki yetişkin olmak kendi beklentilerini kendi başına karşılayabilmekten geçiyor. Bizi mutlu etmek, şaşırtmak, büyülemek -ya da artık talebimiz her neyse- bizden başka kimin görevi olabilir ki? Aile, aşk, arkadaşlar, kurduğumuz bütün ilişkiler elbette her iki tarafa da iyi geldiği sürece değerli. Ama kendi adımıza yapabilecekken yapmadığımız tercihlerden doğan mutsuzluklarımızda telafiyi karşımızdakilerden beklemek haksızlık değil mi?

Bu yazının ucu, bahsettiğim yazıdaki gibi hayat amacınızı bulmaya filan bağlanmayacak. 2 dakikanızı ayırın ve 8 yaşındaki halinizi hatırlamaya çalışın. Nasıl bir insandı, neler yapmaktan hoşlanırdı, derdi neydi? Nasıl bir yetişkin olacağını, nasıl bir hayat yaşayacağını hayal ediyordu? Önemli olan bugün o hayallerin çok uzağındaki bir gerçeği yaşıyor olmamız değil. İyi veya kötü her ne yaşıyorsak bunu bize yine bizim yaptığımızı kabul etmek. Saçımızı çektiler diye şikayet edecek bir öğretmen aramaktan vazgeçmemiz gerekiyor artık. Hayatın sınıfları milyonlarca sırayla dolu. Kalkın, ve başka bir yere geçin.

Ege

Comments are closed.