Orta yaşlı erkeklerin toplumda eski itibarının kalmadığından yakınan Japonlar bir kiralama servisi kurmuş.Üyelerin tamamı erkek ve belli bir yaşın üstünde. Muhtelif nitelikleri, becerileri ve hayata bakış açılarındaki bilgelik düzeylerine göre değerlendiriliyor ve sisteme kabul ediliyorlar. Kullanıcılar ise saatine 9 dolar ödeyerek bu adamlardan birini kiralayabiliyor. İster onunla sohbet edip dertlerini dökmek ve akıl almak, ister bir davete birlikte katılmak, onun çaldığı bir müzik aletini dinlemek veya satranç oynamak gibi beklentilerle. Kiralanan ve kiralayan tarafın anonim kaldığı bu hizmette yasak olan tek şey fiziksel temas.

Bana ilginç gelen nokta, genç erkeklerin rağbet göstereceğini düşündükleri bu hizmetlerin en büyük kullanıcı kitlesini kadınların oluşturması oldu. Görünüşe bakılırsa, genç erkekler feleğin çemberinden geçmiş hemcinslerinin tavsiyelerine pek ihtiyaç duymuyor. Ancak ilişkisinde sorun yaşayan birçok kadın, aklı başında bir erkeğin bakış açısını dışardan, tarafsız bir katkı olarak değerli buluyor.

En insani sorun veya ihtiyaçları karşılamak için geliştirilen bu hizmetin doğası düşündürdü beni. Kuşkusuz insanın insana bin yıllardır verebildiği hizmetlerin çeşitliliği düşünüldüğünde, okyanusta bir damla. Vah ne hallere düştük diye hayıflanmak yerine, yeniden bağ kurma çabası. Üstelik Japonya gibi son derece pahalı bir ülkede, saatine 9 dolar gibi oldukça makul bir fiyata. Ama bu türden hizmetler, tarafların bütün iyimser kazanımlarına rağmen, güvenli bir dostluğun da giderek kaybolan bir ilişki türü olduğuna işaret ediyor bence. Ki sanırım türümüzün geleceği açısından asıl üzücü olan da bu.

Ege

Görsel: Kevin Mullins