“Kelimeler insanlığın kullandığı en güçlü uyuşturucudur.”

Rudyard Kipling

Her gün dudaklarımızdan dökülen onlarca kelimenin nasıl bir etkiye sahip olduğunun farkında mıyız sahi? Yücelten, ilham veren sözler bir yana, çoğu zaman kendimiz ve etrafımızdakiler için yıpratan cümleler seçiyoruz.

Merak ediyorum, hepimiz söylediğimiz o sözlerle dolaşmak zorunda kalsaydık, ne hissederdik? Hepsi bir bir alnımıza yapıştırılsaydı, galiba birçoğundan kurtulmak isterdik. İşte o sözler, alnımıza yapışmasa da bence ruhumuzda asılı kalıyorlar.

Peki kelimeler madem bu kadar güçlü, o halde neden onların sihirli etkisini kullanmak yerine iyi gelmeyenleri seçip istemediğimiz şeyleri yaşıyoruz?

Hayatımızdaki o insan hakkında ezbere bildiklerimizi bir kenara bırakıp yeni kelimeler bulabilir miyiz? Kendimiz için sıraladığımız acımasız eleştirileri iyi özelliklerimizle değiştirebilir miyiz? Örneğin ben “Teknoloji özürlüyüm” dedikçe en basit konularda bile önüme engeller çıkmasına bir dur diyerek bu cümleyi kendi sözlüğümden silebilir miyim?

“Benim sade yaşamam mümkün değil ki” diyen siz, tek engelin kendiniz olduğunu farkedip o cümleyi baştan kurabilir misiniz?

Seçtiğimiz kelimelerle hayatımızı her defasında yeniden yaratıyoruz. Dudaklarımız her kıpırdadığında bunu hatırlayalım.

Begüm