“Bir mandalina yerken, hayatınızdaki en önemli şey mandalina yemektir.”

Thich Nhat Hanh’a farkındalığın nasıl deneyimlenmesi gerektiği danışıldığında kurduğu bu cümle, kendi hayatlarımızda ne kadar yer buluyor sahi?

Sabah kahvaltımızı ederken e-posta mı yanıtlıyoruz yoksa? Karşımızdaki kişi konuşurken trafiğe kalmamak için oradan kaçta ayrılmamız gerektiğini mi hesaplıyoruz? Çocuğumuz okuldaki anısını paylaşırken biz o taksitleri nasıl ödeyeceğimizi mi düşünüyoruz?

“Aynı anda iki işi yapmak, hiçbirini yapmamaktır” bakış açısından da hareketle daha huzurlu, keyifli ve bilge bir hayat yaşamak için o an her ne yapıyorsak ona konsantre olmakta fayda var. Üstelik gün içinde gerçekleştirdiğimiz tüm olağan eylemler, onlara farkındalıkla yaklaştığımızda sihirli anlara dönüşebilir. Yemekler daha lezzetli, sohbetler daha keyifli, sorunlar daha çözümcül hale gelebilir.

Gelecek endişelerimiz, hayat meselelerimiz bizi rahat bırakmıyorsa, her güne belirli düşünme seansları koymak iyi bir fikir olabilir. O zaman zarfında mesele her ne ise üzerine kafa yorup süre dolduğunda sırada ne varsa kendimizi ona vererek devam edebiliriz.

Dün sabah şemsiyemi kapatırken uzaklara dalan zihnimle, parmağımı fena sıkıştırdım. Bugün hala serçe parmağımda duran o kırmızı nokta, Thich Nhat Hanh’ın ne kadar haklı olduğunu hatırlatıyor. Ne de olsa bir şemsiyeyi kapatırken, hayatımızdaki en önemli şey o şemsiyeyi kapatmaktır!

Begüm